Na mij de zondvloed
Door: Tim
Blijf op de hoogte en volg Tim
10 Mei 2006 | Suriname, Paramaribo
De laatste dagen is het weer in Suriname, zoals waarschijnlijk bij jullie bekend, bepaald om over naar huis te schrijven. Want ook al is het geen goed weer spectaculair is het wel. Het binnenland staat op sommige plaatsen onder 2 meter regen- en rivierwater en ook in de stad is regen, veel regen, op het moment de meest waarschijnlijk vast te stellen conditie van het weer. Als je begrijpt wat ik bedoel. Hoewel ik er persoonlijk weinig last van heb is het toch wel vervelend. Klassen zijn slechts halfvol, schoenen worden nat tijdens het fietsen door de onder water staande straten en als bonus weigert alles ook nog eens te drogen door een – logisch maar vervelend – enorm vochtige luchtvochtigheid. Ja, de laatste maanden hier zal ik, naar alle waarschijnlijkheid, goed worden voorbereid op het natte leventje in Nederland – hoewel het bij jullie nu beter weer schijnt te zijn.
Verder ben ik deze week weer verder gegaan met het lesgeven en is de tweede cijferbespreking van het jaar vandaag alweer geweest. Ook is Allan de Belg ondertussen weer vertrokken, dus er is weer wat meer ruimte in huis. Hoe en of die de tijd na Bart en Thuy wordt opgevuld is vooralsnog onbekend, dus dat merken we nog wel.
Gelukkig is het tussen het harde werken nog wel gelukt om afgelopen weekend een paar onspannende dagen te hebben in het binnenland. Samen met Bart en Thuy was ik vrijdag vertrokken naar het eiland Theata (voorheen kwai kwai) in de Surinamerivier in Boven-Suriname. Voor de minder onderlegden onder jullie (waaronder mezelf tot enkele weken geleden): Boven-Suriname is dus Zuid Suriname, ten zuiden van het Brokopondomeer in dit geval wel te verstaan. Voor degenen die het nieuws hebben gevolgd: ik zat vlakbij Pokigron, een van de eerste ondergelopen dorpen. Die op vrijdag overigens nog geheel droog stond, zo konden wij met eigen ogen waarnemen.
Op dit eilandje werd er vooral niks gedaan. Heerlijk, helder, niks. Een beetje hangmatteren, een beetje wandelen door het bos en natuurlijk eten. Maar dat was het dan ook wel. Ondertussen konden we ons ook goed vermaken met een tam bosvarken en een tam aapje wat de mensen daar hielden, dus de tij werd wel besteed. Het enige minpuntje van het verblijf was dat aan het begin van het weekend het water al zo hoog stond dat er niet gezwommen kon worden in de rivier. Dit zou te gevaarlijk zijn, dus meer dan gepootjebaad werd er niet. En tijdens het weekend – dat overdag gelukkig droog was – was er natuurlijk nog de kwestie van het stijgende water. Elk uurtje was het water weer een beetje meer gevorderd, totdat tegen zaterdagavond de eerste hutjes al door water werden geaaid en er al en koelkast was komen langsdrijven. Ook onze chauffeur/kok/gids was al een keer terug gegaan naar de plaats waar zijn auto geparkeerd stond, daar het water toch wel heel hard omhoog ging.
Op de zondag was het water ondertussen al gevorderd tot enkelhoog in de logeerhut, hoewel wij daar dankzij hangmatten gen last van hadden. Wel was een klein huisje ondertussen van het eiland meegespoeld en werden al wat spullen op hogere plaatsen gezet. Ondertussen was voor ons al de tijd aangebroken om naar huis te gaan. Geen moment te vroeg, overigens, met het rap stijgende water. Ik heb ondertussen gehoord dat het eiland een bescheiden Atlantis is geworden en in ieder geval het voorheen bewoonde gedeelte helemaal onder water staat. Hetzelfde lot is het Eiland Isadou oftewel Jaw Jaw beschoren, waar misschien wat van jullie wel eens zijn geweest. Ach ja, zoals de Franse zonnekoning Louis XV eens zijn…
Verder ben ik deze week weer verder gegaan met het lesgeven en is de tweede cijferbespreking van het jaar vandaag alweer geweest. Ook is Allan de Belg ondertussen weer vertrokken, dus er is weer wat meer ruimte in huis. Hoe en of die de tijd na Bart en Thuy wordt opgevuld is vooralsnog onbekend, dus dat merken we nog wel.
Gelukkig is het tussen het harde werken nog wel gelukt om afgelopen weekend een paar onspannende dagen te hebben in het binnenland. Samen met Bart en Thuy was ik vrijdag vertrokken naar het eiland Theata (voorheen kwai kwai) in de Surinamerivier in Boven-Suriname. Voor de minder onderlegden onder jullie (waaronder mezelf tot enkele weken geleden): Boven-Suriname is dus Zuid Suriname, ten zuiden van het Brokopondomeer in dit geval wel te verstaan. Voor degenen die het nieuws hebben gevolgd: ik zat vlakbij Pokigron, een van de eerste ondergelopen dorpen. Die op vrijdag overigens nog geheel droog stond, zo konden wij met eigen ogen waarnemen.
Op dit eilandje werd er vooral niks gedaan. Heerlijk, helder, niks. Een beetje hangmatteren, een beetje wandelen door het bos en natuurlijk eten. Maar dat was het dan ook wel. Ondertussen konden we ons ook goed vermaken met een tam bosvarken en een tam aapje wat de mensen daar hielden, dus de tij werd wel besteed. Het enige minpuntje van het verblijf was dat aan het begin van het weekend het water al zo hoog stond dat er niet gezwommen kon worden in de rivier. Dit zou te gevaarlijk zijn, dus meer dan gepootjebaad werd er niet. En tijdens het weekend – dat overdag gelukkig droog was – was er natuurlijk nog de kwestie van het stijgende water. Elk uurtje was het water weer een beetje meer gevorderd, totdat tegen zaterdagavond de eerste hutjes al door water werden geaaid en er al en koelkast was komen langsdrijven. Ook onze chauffeur/kok/gids was al een keer terug gegaan naar de plaats waar zijn auto geparkeerd stond, daar het water toch wel heel hard omhoog ging.
Op de zondag was het water ondertussen al gevorderd tot enkelhoog in de logeerhut, hoewel wij daar dankzij hangmatten gen last van hadden. Wel was een klein huisje ondertussen van het eiland meegespoeld en werden al wat spullen op hogere plaatsen gezet. Ondertussen was voor ons al de tijd aangebroken om naar huis te gaan. Geen moment te vroeg, overigens, met het rap stijgende water. Ik heb ondertussen gehoord dat het eiland een bescheiden Atlantis is geworden en in ieder geval het voorheen bewoonde gedeelte helemaal onder water staat. Hetzelfde lot is het Eiland Isadou oftewel Jaw Jaw beschoren, waar misschien wat van jullie wel eens zijn geweest. Ach ja, zoals de Franse zonnekoning Louis XV eens zijn…
-
10 Mei 2006 - 20:14
Maartje:
Wow, snelle nr 1! even het verhaaltje lezen! -
10 Mei 2006 - 20:16
Tim:
Wow, ben nu pas uitgelogd! Gefeliciteerd Mo, dit een record. Verder veel plezier op LSD, drink een rondje op m'n kosten, krijg de rekening later wel! (niet de hele school geven, natuurlijk...) -
10 Mei 2006 - 20:19
Maartje Weer.:
Een zeer kort maar krachtig verhaal dit keer! Een echte watersnoodramp van dichtbij meemaken. Hebben Bart en Thuy het verder allemaal goed? Doe ze de groeten! Hier is het vandaag 24 graden geweest, we hebben al een week lekker weer. Dat moest ook wel, aangezien lsd voor de deur staat. Heel jammer dat je er niet bij kan zijn, het wordt super spetterend! Al zal het bij jullie harder spetteren. Veel groetjes daar en hou het droog!
xxx Maartje -
10 Mei 2006 - 20:21
Maartje Nog Een Keer:
Zal ik doen! -
10 Mei 2006 - 22:05
Michelle:
Hee Tim,
hoorde al van Janneke dat er een licht wateroverschot was in Suriname... hopelijk houd je het een beetje droog! Hier in Tilburg is echt nog alles hetzelfde trouwens. Heel apart!
groetjes, Michelle -
11 Mei 2006 - 06:34
Jeroen:
Een tam aapje!! :O Kijk dat klinkt nou eens intressant Tim... -
11 Mei 2006 - 07:42
Marieke:
Hoi Tim,
Het wordt inderdaad een natte bende bij jou... Hoop dat je het nog een beetje droog houdt! Veel plezier nog.
Groetjes Marieke -
11 Mei 2006 - 14:16
Harrie En Thelma:
Hallo Thuy, Bart en Tim,
Bedankt weer voor de plastische beschrijvingen van de trip naar Boven-Suriname. Vergis ik me, of proef ik een vleugje vermakelijkheid in je observaties? Hoe dan ook,
het contrast met het momenteel behoorlijk droge Nederland kan haast niet groter; elke avond zien wij beelden van overstroomde dorpen, een rampzalige situatie. Loopt Paramaribo nog gevaar, of blijft het water daar "enkelhoog"?
Hoge luchtvochtigheid is ons helaas niet onbekend, zacht gezegd is dat niet echt mijn favoriete ambiance. En dan Jaw Jaw: daar zijn we (nog) niet geweest, en eerlijk gezegd zie ik het er voorlopig ook niet van komen; sterker nog, het staat om de een of andere reden ook niet echt op ons lijstje. Maak ons maar eens lekker..
We zijn benieuwd naar de verhalen van Thuy en Bart.
Groetjes weer.
-
11 Mei 2006 - 14:55
Janneke:
hey Tim,
blij te horen dat alles goed gaat met jullie!! succes nog...
-
11 Mei 2006 - 15:07
Karien:
Dank voor de speciale foto!Leuk dat er zoveel timmen op dat eiland zijn. Weet je zeker dat het geen koude thee is? Blijf overend dan word je niet nat. Wij genieten nu extra van het zonnetje. -
11 Mei 2006 - 18:04
D'n Nonkel:
Haahaa ventje.
Toch fijn voor je dat je hier in ons, doorgaans natte kikkerlandje, voldoende gemotiveerd en activeerd wordt om 1 of meerdere zwemdiploma's te halen.
Dus, niet half verzopen. Maar, hoe zit het nu met de muggen bij jullie?
Die kunnen nu bij iedereen naar mijn idee volop bloed aftappen. En de krokodillen komen nu vanzelf naar je toe en vissen in je achtertuin lijkt mij ook wel eens leuk om te proberen.
Zo zie je maar weer dat je van de nood een deugd kunt maken.
Nou, dit was het dan maar weer.
Houdoe, gewitwelwie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
